MY PAPA

ચાલો પહેલા તો બધાને "હેપ્પી ફાધર્સ ડે". ખબર છે કે એ તો કાલે હતો પણ મારા માટે આજનો દિવસ હેપ્પી છે કારણ કે આજે જ મેં પપ્પા ને વિશ કર્યું. પહેલા તો જયારે વિચાર્યું કે હું મારા પા વિષે લખું ત્યારે થયું કે "શું હું લખી શકીશ? કારણ કે ક્યાંથી શરુ કરીશ એ જ ખબર ના પડે?" પરંતુ છતાં પણ એક નાનકડો પ્રયત્ન અને પાપા ને કદાચ ફાધર્સ ડે ની એક ગીફ્ટ.

પપ્પા ને મેં હમેશા મારા પપ્પા કરતા એક ફ્રેન્ડ તરીકે જ જોયા છે. જ્યારથી હું સમજણી થઇ ત્યારથી મને યાદ નથી ક્યારેય મેં એવું ફિલ કર્યું હોય કે અરે આવું તો કઈ પપ્પા ને કહેવાય અથવા તો અરે પપ્પા ખીજાશે તો? કારણ કે મેં એમને આજ સુધી કોઈ દિવસ ગુસ્સામાં જોયા જ નથી. જયારે પણ જોયા છે ત્યારે હમેશા મારી જ ઉમર ના મારા બેસ્ટ ફ્રેન્ડ તરીકે જેમની સાથે હું આજે પણ મારી લાઈફની દરેક નાનામાં નાની વાત અને મોટામાં મોટી પ્રોબ્લેમ ડિસ્કસ કરી શકું છું. કોલેજની દરેક નાનામાં નાની વાત પણ મેં હમેશા તેમની સાથે શેર કરી છે. પછી તે ચાલુ લેકચર માં નાસ્તો કર્યા જેવી ફની હોય કે પછી 'વિલ યુ બી માય ફ્રેન્ડ ?' ટાઈપ ની હોય. દરેક વાત હસતા હસતા જ પપ્પા ને કહેવાની.

પપ્પા સાચા અર્થ માં મારા ફ્રેન્ડ, ફિલોસોફર અને ગાઈડ છે. એમને મને જીવન જીવતા અને ખાસ તો મુશ્કેલ સમય સામે લડતા શીખવ્યું છે(My first blog). પપ્પા હમેશા કહે છે મુશ્કેલી માં એમ નહિ કહેવાનું કે "Why Me?" પણ "Try Me." મને એમનો સંગીત નો શોખ વારસામાં મળ્યો છે એમ કહી શકાય. અમે બંને મો.રફી ને પણ સાંભળીએ અને પાછુ માઈકલ જેક્સન પણ અમારો ફેવરીટ. અને આજના લેટેસ્ટ ગીતો તો હમેશા લીસ્ટ માં હોય જ. પપ્પા ને પિયાનો સારું વગાડતા આવડે છે. એમને જોઇને જ મેં પહેલા પિયાનો થોડું શીખ્યું અને હવે ગીટાર. આજે પણ જયારે કોઈ નવું ગીત ગીટાર પર વગાડું ત્યારે પહેલા એમને જ સંભળાવું અને એ તરત જ કહી દે કે 'આ સુર ખોટો વાગે છે અને આ સુર નીચો વગાડ.' એક્ચુલી, મનોરંજન ની દરેક વસ્તુ માં પપ્પા હમેશા મારી સાથે હોય. જેમ્સ બોન્ડ કે એવી ઈંગ્લીશ મુવી જોવામાં તો પપ્પા સાથે જવા માટે હમેશા તૈયાર. તો કોઈ વાર પપ્પા ની ઓફીસ માં જઈને એમને થોડી હેલ્પ પણ કરું.

પપ્પા પાસેથી સૌથી વધારે જે વાત મને શીખવા મળે છે તે છે એમની 'મેનેજમેન્ટ સ્કીલ'. કોઈ પણ કામ ને બને એટલી સહેલાઈથી અને સરળ રીતે ઓછા સમય માં કેવી રીતે કરવું એ બાબત માં તો એમની આવડત નો કોઈ જવાબ નથી. પપ્પા એ ક્યારેય કોઈ વાત અમને શીખવી નથી બસ એમના વર્તન પરથી અને એમને જોઇને જ અમે બધું શીખ્યા છે. અને મારા પર તો મારા પપ્પા નો પ્રભાવ એટલો બધો છે કે મને હમેશા બધા કહે છે કે 'અરે તારા તો લગ્ન થશે ને તો તારા પપ્પા ને તો તારી સાથે મોકલવા જ પડશે'. અને પપ્પા પણ હસતા હસતા કહે 'હા હો, હું તો હમેશા મારી દીકરી ની સાથે જ રહીશ.' છતાં પણ પપ્પા એ મને મારી રીતે જીવન જીવવાની એટલી સ્વતંત્રતા આપી છે કે કદાચ કોઈ એમની 'દીકરી' ને તો ના જ આપે. એમણે ક્યારેય આ 'સો કોલ્ડ' સમાજ ના બંધનો ને અમારા પર થોપ્યા નથી. હમેશા જયારે પણ એવી કોઈ વાત આવે ત્યારે મારા માથા પર હાથ મુકીને કહે 'બેટા, તારે જેમ કરવું હોય તેમ કર. હું તારી સાથે છું.' બસ આ બે વાક્યો જ હમેશા મને હમેશા આગળ વધવાની હિંમત આપે છે. પપ્પા એ મને ફક્ત બધી ખુશીઓ જ નથી આપી પરંતુ સાથે મારા વ્યક્તિત્વ ના વિકાસ માં પણ એમનો મોટો હાથ છે. એમણે મને કઠીન સમય માં પણ પોઝીટીવ અને એક્ટીવ રહેતા શીખવ્યું છે. પપ્પા હમેશા કહે જીવન માં 'આ તો જોઈએ જ' એવું ક્યારેય નહિ રાખવાનું અને કોઈ પણ મુશ્કેલીમાં હમેશા હસતા રહેવાનું. 'લાઈફ' માં હમેશા 'લાઇવ' રહેવાનું.

આજે પણ હું મારો કોઈ પણ નિર્ણય મારા પપ્પા ને પૂછ્યા વગર લેતી નથી. તમને જાણીને કદાચ નવી લાગશે પણ આ ઓરકુટ માં જોઈન થવા માટે પણ મેં મારા પપ્પા ને પૂછેલું!! એક્ચુલી મેં એમને જણાવેલું કેમ કે મને ખબર જ હતી કે એ મને ના ન પડે. આજે પણ મારી દરેક નાની-મોટી વસ્તુઓ લેવા માટે પછી તે મારા ડ્રેસીસ હોય કે નાની એવી બુટ્ટી, હું મારા કરતા મારા પપ્પા ની સલાહ માનું છું. અને પાપા પણ હમેશા એમની માટે મારી પસંદની જ વસ્તુઓ લે છે. કારણ કે અમે એક બીજાને પોતાના કરતા વધુ સારી રીતે સમજીએ છીએ. અને એટલે જ હું કહી શકું કે હું હમેશા મારી લાઈફ માં મારા પપ્પા જેવી બનવા માગું છે. પરંતુએ તો કદાચ શક્ય જ ના બને એટલે હું પ્રયત્ન કરીશ કે ૧૦૦% તો નહિ પરંતુ કદાચ ૧-૨% એમના ગુણો ને મારામાં લાવી શકું.........

The Evergreen Results(English)

Oh… again result has come!!!! Okay, one more new certificate, which may be used only for one week to show off yourself or may be used to see alone and keeping on expressing your sorrow like “Are yar, aa vakhate to mahenat kari hati. Pan koi jotu j nathi. Aatla ochha marks..” Somebody will say “are..pela ne to kai aavadtu nathi to pan mara thi vadhare marks kem??”

When we were in school, we are given ‘Progress Reports’(Praman patrak) which showed the progress we have made in every subject. But today’s results are the ‘Certificate’ of how goodly the student can remember all the things(in typical gujarati ‘gokhavu’) and how lenghty answers can student write. Sometimes the level of Intelligence or knowledge is not increased but ya, in ‘Result’ you are getting very good marks. But, it is not fact for everyone. I mean, may be some student can explain more easily through writing in spite of speaking orally. But the Question here is that ‘What is the value of this Result?’ In today’s situation, Your personal skills and talent is much more important then what you got in that piece of paper called ‘Result’. Because If you have talent and have faith in yourself, you can convert your bad result into a Success. So If result is good, always remember it but if it is bad then ‘Forget it and Move on’ because:

“Always Write Your Bad Memories On Water And Good Memories On Stones.”

Today, many people take their results as a benchmark while going further and sometimes the bad results becomes the benchmark and they just stop walking further. But any result in your life is not the last result. Because Life gives you a new challenge, a new hurdle, everyday and generates new results every day. Generally, people are more interested in knowing others’ results then their own. Not just they want to know, they get it and then analyze it. Everyone always see others’ success and wants to beat them to go forward. Actually, that is not a bad thing; you must become ambitious and must have high rising goals. But to achieve success, in spite of, pushing others backward, you must try to walk two steps forward than them. Like that saying: “To make one line smaller, you must draw another line bigger than that, not to cut it.”

And this scenario is not only limited to school/college exams. In today’s society, Man always compares his success with others and then comes on one result..and that’s “Unsatisfied”. He is always unsatisfied of what he has. So to convert that result “Unsatisfied” into “satisfied”, he starts new exams, new challenges, and new Results…….. so, it goes on, and on, and on!!!!!

There is no such thing as failure. There are only results.

-Tony Robbins

The Evergreen Results(Gujarati)

અરે.... આજે ફરી પાછું રીઝલ્ટ આવ્યું!!!! ચાલો, એક નવું 'પ્રમાણપત્રક', જેનો ઉપયોગ ફક્ત એક અઠવાડિયા સુધી લોકો ને બતાવીને બડાઈ મારવા માટે કે પછી જાતે જ જોઇને નિસાસા નાખવા માટે થશે " યાર આ વખતે તો મહેનત કરી હતી પણ કોઈ જોતું જ નથી. આટલા ઓછા માર્કસ..". કોઈ કહેશે "અરે.. પેલા ને તો કઈ આવડતું નથી તો પછી મારા કરતા વધારે માર્કસ કેમ??".

નાના હતા ત્યારે 'પ્રગતિપત્રક' આપતા હતા સ્કુલમાં, કે બાળક ની પ્રગતિ થઇ છે આ વિષયમાં. આજના 'પ્રમાણપત્રક' એક પ્રમાણ છે કે વિદ્યાર્થી ને કેટલું સારું ગોખતાં આવડે છે અને કેટલું લાંબુ લખતા આવડે છે. ઘણી વાર માનસિક કે બૌદ્ધિક પ્રગતિ તો થતી નથી પણ હા, 'પ્રમાણપત્રક' માં સારા માર્ક્સ આવે છે. જો કે, બધા માટે આ વસ્તુ સરખી નથી હોતી. કોઈ સ્ટુડન્ટ બોલવા કરતા લખીને પોતાની આવડત સારી રીતે સમજાવી શકે છે. અહિયાં મૂળ વાત એ છે કે આ રીઝલ્ટ ની વેલ્યુ કેટલી છે? આજની સિચ્યુએશન જોતા રીઝલ્ટ નામના કાગળના ટુકડા કરતા તમારામાં રહેલી આવડત જ કામ લાગે છે. પોતાની આવડતના દમ પર માણસ નબળા રીઝલ્ટ ને પણ સફળતા માં ફેરવી શકે છે. સારું પરિણામ હોય તો હંમેશા યાદ રાખો પણ નબળું હોય તો ભૂલીને આગળ વધો, કારણ કે:

"Always Write Your Bad Memories On Water And Good Memories On Stones."

આજના ઘણા લોકો ફક્ત રીઝલ્ટ ને બેન્ચમાર્ક માનીને આગળ ચાલે છે. અને કોઈ નબળા રીઝલ્ટ ને બેન્ચમાર્ક ગણીને બેસી રહે છે. પરંતુ કોઈ પરીણામ જીંદગીનું છેલ્લું પરીણામ નથી હોતું. કારણ કે જીંદગી હંમેશા દરરોજ એક નવી ચેલેન્જ તમારી સામે મુકે છે અને દરરોજ એક નવું રીઝલ્ટ આપે છે. પરંતુ મેં જોયું છે કે લોકો ને પોતાના કરતા બીજા ના પરિણામ માં વધુ રસ હોય છે. જાણવામાં નહી, જાણીને એનું વિશ્લેષણ કરવામાં. બીજાની પ્રગતિ જોઇને હમેશા એને પાછળ પાડીને આગળ જવાની ઈચ્છા હોય છે દરેકને. ના, એ ખોટી વસ્તુ નથી. એમ્બીશન હોવું જરૂરી છે, ઊંચા લક્ષ્યાંકો હોવા જોઈએ પણ બીજાને પાછળ પાડીને નહિ, એનાથી બે ડગલા આગળ ચાલીને. પેલું કહે છે ને કે એક લાઇન ને નાની કરવી હોય તો નીચે મોટી લાઇન દોરો નહિ કે એ જ લાઇન ને કાપો.

અને આ વાત ફક્ત એકઝામ્સ પુરતી જ સીમિત નથી. સમાજ માં આજે માણસ પોતાની પ્રગતિ ને એક બાજુ મુકીને ને બીજા દરેક ની પ્રગતિ સાથે સરખાવે છે અને પછી તારણ કાઢે છે કે પોતે કેટલો પાછળ છે અને પરીણામ.. 'અસંતોષ'. હવે આ પરીણામ ને બદલવા નવી પરીક્ષા, અને નવા પરિણામો... બસ આ ચાલ્યા જ કરે છે!!!!

There is no such thing as failure. There are only results.

-Tony Robbins

LIFE - Let It Flow Endlessly

"હમણાં જ 'લમ્હા' નું ગીત 'મધનો' સાંભળ્યું.. લગભગ ૭મી-૮મી વાર આજ ના દિવસ માં કેમ કે એટલું સરસ ગીત છે કે થાય કે સાંભળ્યા જ કરીએ... આજ સવાર થી એ ગીત રીપીટ મુકીને બધાને ત્રાસ આપવાનું શરુ કરેલું એટલે હવે બંધ કર્યું.'"

મારું તો પહેલે થી એવું જ છે, જે વસ્તુ ગમે તેની પાછળ પડી જવાનું.. જયારે મન થાય ત્યારે તે કરી લેવાનું... કારણ કે પછી થી અફસોસ ના થાય કે 'યાર મારે આમ કરવું હતું પણ ના કર્યું.' કોઈ વસ્તુ પછી કરશું એવું નહિ કારણ કે જીંદગી માં એ સમય એક વાર ગયો તો ગયો. જેમ કે કોલેજ લાઈફ ગઈ પછી અફસોસ ના કરાય કે 'યાર કોલેજ માં લાઈફ જીવી લીધી હોત તો સારું હતું.'

આજ નો સમય આપણાં હાથ માં છે તો તેને એન્જોય કરો કાલે જે થવાનું છે તેનું ટેન્શન ના કરો. હા, કાલે એક્ઝામ હોય તો તૈયારી કરો પણ ટેન્શન ના કરો. જયારે સમય મળે ત્યારે જીંદગી ની દરેક પળ ને માણી લો કારણ કે એ પળો જ આગળ જઈને તમે બહુ મિસ કરશો અથવા તો એને યાદ કરીને ખુશ થશો. આગળ ના વર્ષો માં આપડે બધા કોઈ જોબ માં કે બીઝનેસ માં જઈને 'સો કોલ્ડ આઈ. ટી. પ્રોફેશનલ્સ' બની જઈશું ત્યારે આપણો સમય આપણો નહિ રહે. હજુ થોડો સમય છે તો જીવી લઈએ જીંદગી....જીંદગી જીવો એટલે એમ નહિ કે રાતે ૨ વાગે માઈકલ જેક્સન ના ગીતો મુકીને ગામ ને જગાડો.. એવું કૈક કરો કે તમને મજા આવે બસ એટલું જ.. એનાથી લાઈફ ક્યારેય બોરિંગ નહિ લાગે... કોઈ વાર થોડો સમય તમારા માટે કાઢો... કંઈ ગાઓ, નાચો, મોજ કરો. એક જ વાર જીંદગી મળે છે . વધારે પડતું ફિલોસોફીકલ થઇ ગયું ને.સોરી .....

અત્યારે તો મારી જેવા ઘણા ફ્રી હશે એટલે સમય મળતો હશે.. પણ મને તો હંમેશા બધા થી ઉલટા જ વિચારો આવે.. જેમ કે કાલે કોલેજ માં પેપર હોય અને હું આજે પાપા ની સાથે ઈંગ્લીશ મુવી જોઈ નાખું ૬ ટુ ૯. પછી આવીને આમ તેમ આંટા મારવાના અને રાત્રે ૧૨-૧ વાગે એમ થાય કે કાલે પેપર આપવાનું છે તો ચાલો કૈક કરીએ એટલે બુક ખોલવાની.... એમાં પણ ૨ વાગે એટલે ટી બ્રેક પડે.. ચા પીવાની.. ગીતો સંભાળવાના અને ટી.વી. ચાલુ કરીને સવારે ૬ વાગ્યા સુધી પાના ફેરવવાના ... અને પછી આરામ થી જવાનું પેપર આપવાનો.. ઘણા ને આવી સુટેવો(કે કુટેવો) કોલેજ માં આવે એ પછી થી પડે કારણ કે બધું છેલ્લા દિવસે જ ભેગું કરવાનું હોય. અને હું તો પછી છેલ્લી રાત્રે અને છેલ્લી કલાકો માં કરું. કારણ કે મને બહુ પેલા થી આવી બધી ટેવો(સુટેવ/કુટેવ જે માનવું હોય તે) છે. મારે તો મારા મમ્મી -પાપા ને થેંક યુ કહેવું જોઈએ કે એમણે મને કોઈ દિવસ કોઈ વસ્તુ કરવા માટે ના નથી પાડી. કારણ કે એમને ખબર છે કે મને ખબર છે કે મારે શું કરવાનું છે. . પાપા રાત્રે ૧૨ વાગે ઘરે આવે પછી હું કહું કે ચાલો ફરવા જઈએ તો એમને એવું નથી કીધું કે "ટાઇમ તો જો કે અત્યારે ના જવાય." વી આર ઓલ્વેઝ રેડી. ૧૨-૩૦ એ જઈએ અને ૧-૩૦ વાગે આવીને ટી.વી. માં સારું મુવી ચાલતું હોય તો એકાદ કલાક જોઈએ. એવું નહિ કે કાલે ૬ વાગે ઊઠવાનું છે તો કેમ થશે... એ પણ થાય.

ટુકમાં બધી જ વસ્ત્તુઓ સમયસર થાય પણ એનો સમય પહેલા થી કાઢી ને નહિ રાખવાનો. અને જો કાલનો સમય નક્કી કર્યો હોય તો આજે એને યાદ કર્યા નહિ કરવાનું. કારણ કે...

It's only when we truly know and understand that we have a limited time on earth -- and that we have no way of knowing when our time is up -- that we will begin to live each day to the fullest, as if it was the only one we had.

- Elisabeth Kubler

BE POSITIVE AND Just chill

So finally.first time..i m trying to write something...

Starting with a story type thing which always inspires me in my life..and which has taught me the most important lesson of my life "To keep POSITIVE ATTITUDE".

OK..So actually it is my true story. I was very scholar student in my school..... always topped the class in every standard from 1st to 9th. Being on the top has been like a habit for me.. Next was the 10th board exams. I was trying to give my best without tuitions. As usual our so called society and relatives tried to create a 'fear' in my mind like 'O you are so scholar. but how can you survive in without tutitions.. and how can you get good marks.' Actually it was a shock for THEM that I didn't have any tuitions. Actually it is a general rule of our society that people are very curious about what is happening in others' life and how they can interfere. And after interference they keep on giving useless suggestions and the reasons why we should believe them. Same happened to me. I had gone to major depression in the first prelim exam of 10th. I was feeling like I can't write anything in my exams. Whenever I tried to read, I got scared. Seriously It was very horrible. One day I told my parents that I don't want to study.. and horribly i said that "Even I don't want to live. I want to do suicide like anything. " I was hopeless.

At that time my Papa came to me. He took my book from my hands and actually threw away and said "If you don't want to study, its ok. If you don't want to give exams,Its also ok. But i request you one thing. You just go for exams and just sit there. You have no need to write anything. Just go and sit at least for one hour." I was agreed and went for exams without any preparation. So as we know that whenever any paper comes before us, we can try to write something which a little bit we know. Like that, I wrote something in those papers. But still that depression has caught me in the last paper, and I didn't attended last paper of 'Gujarati'. Seems to be foolish but yes i was absent in that paper because I thought I will not pass in a paper like 'Gujarati'.

So as usual, in results I got more than 80% in all subjects eexcept 'Gujarati' and was declared as 'FAIL' because of my absence. For the first time in my life, I got 'FAIL' in any exams. At that time my family has supported me very very very much. My papa has never told me to study or he never asked me why you have got 10/100 in this test or even 0/100 here. He done my counselling as a doctor. He used to give me examples of positive attitude, some good thoughts about positivity and many more things. He used to do my brain wash all day-all night and answered my every question with a calm and positive answer. We used to talk all night sometimes from 12 AM to 4 AM, he continuously explained me how to keep positive attitude in life and what is the value of that. This helped me a lot and slowly I was getting back my confidence. My family told me "Don;t care what society talks about you if you will not get good marks, we are always with you even if you will get 0 marks. It will make no difference to us." And not only they told, they proved it too.

And in that condition, I went for 10th final exams obviously without reading.. because my family has more confidence on me than myself.

The day of result, I can still remember every moment of that day, My friends were at home to see the results. They were going in tuitions.. SO i first checked their results. They have got like 80-84%. So i felt okay i must have got less percent result. So I typed my number and closed my eyes before the computer.. really.... Then after a few seconds, I heard a shout from my Papa.. 'Are Waah!! You have got 87% result.' Oh my god!!! Suddenly i opened my eyes and looked at the screen. It was truly that. I couldn't believe that it was true. I really got 87% marks.

That was first tie when I learnt that it is not necessary to follow the crowd every time, you can succeed on your own terms. And yes I also learnt that only one "RAY OF HOPE" can really make a difference. SO always 'Be Positive' even in worst conditions.

This is one of my experiences from which I have learnt a lesson. Others are also there. But I think you may get bored. SO next time....!!

And plz give me your feedbacks even if you didn't liked this..........